W czwartek uczniowie klasy 4a i 4c udali się do Teatru Animacji na spektakl „Odlot”.  Przed wejściem do sali teatralnej towarzyszyło nam  zniecierpliwienie i zadowolenie. W końcu zajęliśmy miejsca w trzech ostatnich rzędach i po chwili kiedy zgasło światło byliśmy w świecie sztuki. Spektakl autorstwa Maliny Prześligi, w reżyserii Yanni Younge  w mądry i lekki sposób opowiada o perypetiach jedynego białego młodego bociana wśród czarnych, afrykańskich rówieśników . Nanji (Fryderyk) czuje się wśród nich obco i marzy o zamieszkaniu w Europie, gdzie w jego wyobraźni wszystko jest lepsze. Wraz z jedyną przyjaciółką Fantu postanawiają uciec z Czarnego Lądu. Mimo ich różnic w wyglądzie doskonale rozumieją się nawzajem. Gdy docierają do wymarzonego miejsca, okazuje się, że tam również odmienność wizerunku spotyka się z brakiem akceptacji. Opowieść o bocianach obrazuje trudną sytuację osób dyskryminowanych tylko z powodu tożsamości, opowiada o tolerancji, porusza  problemy tożsamości narodowej, etnicznej, uwrażliwia na inność.

Sztuka pozostawiła w sercach uczniów Cieszkowianki niezapomniane wspomnienia. 

Foka Paro to robot ze sztuczną inteligencją, który stosowany jest w terapii polisensorycznej. Japońscy twórcy terapeutycznego robota pracowali nad nim 12 lat. Po raz pierwszy Paro został pokazany w 1993 roku, jednak do sprzedaży trafił w roku 2005. Foka waży ok 3kg i mierzy ok 60cm. Wyposażona jest w 340 czujników, 5 sensorów: słuchu, światła, temperatury, dotyku, postawy oraz w 3 wewnętrzne systemy (analizy informacji sensorycznej, wbudowany rytm dobowy, generator zachowań, biorący pod uwagę porę dnia i nocy) - dzięki którym  potrafi nawiązać interakcję z człowiekiem, a poprzez kontakt z nim stopniowo buduje więź emocjonalną. Posiada hipoalergiczne, miękkie futro. Wyczuwa obecność człowieka w pobliżu i zaczyna popiskiwać, mruczeć, ruszać się i domagać się głaskania.

Celem terapii za pomocą foki Paro jest zachęcenie osób do wyrażania uczuć, budowania więzi, zaangażowania w opiekę nad nim, a co za tym idzie ma łagodzić  samotność, napięcia emocjonalne, lęk, stres i dawać poczucia bliskości. Paro używana jest w terapii dzieci oraz osób starszych.

Przedstawiana klasie 4a foka Paro jest mieszkańcem Pracowni Geriatrii Katedry i Kliniki Medycyny Paliatywnej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.

Bardzo dziękujemy Pani Sylwii Kropińskiej za odwiedziny naszej klasy wraz z FOKĄ PARO.

Było to niezwykłe doświadczenie dla dzieci z naszej klasy.

Wychowawca klasy 4a